De Dr. Eikelaarprijs
De Dr. Eikelaarprijs wordt sinds enkele tientallen jaren uitgereikt. Dit gebeurt tijdens het jaarcongres van de NVA.
Onderzoeker worden uitgenodigd een abstract in te dienen voor het jaarcongres. De wetenschappelijke commissie beoordeelt alle ingediende abstracts. Vervolgens maken zij uit deze abstracts een selectie van de vijf beste. Deze mogen een presentatie geven tijdens het jaarcongres. Ten slotte verdient de beste presentatie de Eikelaarprijs.
Naast de wisseltrofee wordt een geldbedrag uitgereikt van € 3000 aan de winnaar. Dit geld dient besteed te worden aan vervolgonderzoek. De winnaar zal in het volgende jaar een korte update geven van het onderzoek.
Dr. Harrie Eikelaar heeft in 2021 voor de laatste maal de prijs zelf overhandigd. Hij overleed in augustus 2022. Dat hij de NVA nog steeds heel belangrijk vond, werd duidelijk toen hij in 2022 een kunstenaar opdracht gaf een wisseltrofee te ontwerpen voor de winnaar van de Dr. Eikelaarprijs: “de gouden eikel”.
2023: Ingmar Blom
| Short-term patient-reported outcomes and physical tests following anterior cruciate ligament reconstruction with and without modified Lemaire tenodesis: a prospective comparison |
2022: Sabine van der Graaff
| Arthroscopic Partial Meniscectomy versus Physical Therapy for Traumatic Meniscal Tears in a Young Study Population: a Randomised Controlled Trial |
2021: Niels Bech
Capsular closure versus unrepaired capsulotomy in hip arthroscopy, results of the CLOSE randomized controlled trial.
2019: Vincent Eggerding
New indications in arthroscopic surgery for your practice or your patients?
2018: Ewoud van Arkel
2017: Suzanne Eijgenraam
2016: Samuel van der Velde
2015: Mikel Reilingh
2014: Vincent Eggerding
2013: Annika Tsuchida
2012: Belle van Meer
2011: Belle van Meer
2010: Akkie Rood
2008: Gie Auw Yang
2006: Maaike van den Borne
2004: Suzanne de Jong
2002: Johannes Tol
2000: Peter Struijs
1998: Ronald Verhagen
Een stukje geschiedenis
Het is bijna 100 jaar geleden dat met optisch instrument in de knie werd gekeken. Dat gebeurde in Japan. De reden waarom was het vroegtijdig kunnen opsporen van tuberculose. Het door tuberculose aangedane kniegewricht veroorzaakte een sterke beperking in de functie hetgeen in het toenmalige Japan een zeer ernstige sociale handicap betekende. De methode vond echter weinig weerklank.
In de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw zijn ook pogingen ondernomen om met een optisch instrument in de knie te kijken zoals in Zwitserland en de Verenigde Staten, weliswaar met een ander doel. Het vond geen navolging.
In 1937 schreef de Nederlandse algemeen chirurg in Heerlen, Dr. Hustinx een artikel in het NTVG waarin hij zich zeer negatief uitliet over wat hij noemde de gonoscopie. Na de 2e wereldoorlog werden de onderzoekingen in Japan voortgezet door Masaki Watanabe in Japan en later in 1966 door Bab Jackson in Canada. Er kwam desondanks geen voortgang en de algemene hypothese ontstond dat het inspecteren van het kniegewricht “de arthroscopie” een nutteloze procedure was.
Nederlands succes
Het is ons echter in Nederland, eind jaren 60 – begin jaren 70 gelukt door intuïtie, geluk en volhouden te bewijzen dat deze hypothese vals was. Dit als gevolg van de introductie van ons concept “de 30 graden for-oblique arthroscoop” waarmee je namelijk niet alleen het inwendige van het gewricht goed kon inspecteren maar ook nog fotograferen en opereren. Hierbij was de hulp van de firma Storz van onschatbare waarde. (Noot van Dr. Eikelaar “merkwaardig vond ik daar wel dat ze me steeds met Dr. Eichmann aanspraken”.)
Na de introductie van dit instrument kwam een sterke ontwikkeling in de arthroscopie op gang. Als zeer snel werden hiervoor verenigingen opgericht. De oudste hiervan was “the international arthroscopy association” thans de ISAKOS. Ook in Nederland werd een vereniging opgericht, weliswaar wat later maar dat kwam door de hier altijd sterk heersende tegenwind. Dat neemt niet weg dat wij thans een fantastische vereniging hebben met bijna 500 leden, die bruist van activiteit met bijvoorbeeld workshops, masterclasses, Fellowships, wetenschappelijke vergaderingen en die ook nog jaarlijks een prijs beschikbaar stelt:
De Dr. Eikelaarprijs: een geldprijs t.w.v. € 3000, te besteden aan het vervolg onderzoek. Vanaf 2022 wordt de geldprijs tegelijkertijd uitgereikt met de wisseltroffee.
